O meu daimonion é unha osa ibérica.
Como está en "piligro" de extinción, son único na miña especia.
Tamén me parezo a ela porque é omnívora, é a verdade, todo vai ó "estómagho", sexa verdura, sexa carne, sexa pescado, sexa froita... ¡Umm... todo riquísimo!
E sinto certa atracción polas croquetas de Raquel nas reunións da biblio...
¡ÑAM, ÑAM!
1 comentario:
Pois non che vai nada mal a osa a ti,e tes razón o estómago é moi importante, e curioso tal vez no noso clube acabemos facendo un enlace especial entre comidas compartidas e libros.
Publicar un comentario